Eindelijk in Yellowstone

Gisteren was een beduidend rustige dag, dus vandaar ook geen verhaal op de site. Bij deze toch nog even de hoogtepunten. In de ochtend vertrokken we om weer 4 uur te gaan rijden richting Anaconda, onze stop voor die dag. Onderweg hebben we eigenlijk niks gezien. Het enige leuk was onze camping in Anaconda. Heel klein met een super klein huisje voor de douche, toilet en de office. De wc's waren echt hilarisch, want er zaten geen deuren in, maar gordijnen. Te grappig.

's Avonds hadden we besloten om uit eten te gaan. Iedereen had trek in pizza, dus op naar de only pizza place in town. Laten we zeggen dat het echt een verassing was. Het was geen restaurant, maar meer °cm. Wij, als familie Asjes zijnde, dachten ieder wel een halve op te kunnen. Nou, niet dus. Na drie van die gigantische punten zat iedereen propvol (één amerikaanste pizzapunt = vier nederlandse pizzapunten). Jullie moeten de foto's maar even bekijken voor het bewijs.

Vandaag zijn we het laatste stuk gaan rijden naar Yellowstone. In het begin hebben we gewoon hard doorgereden om te zorgen dat we rond de middag er zouden zijn. Onze eerste stop in West Yellowstone was het Lower Geyser Basin. Echt ongelofelijk dat je eerst door een vredig, bergachtig landschap rijdt om daarna ineens terecht te komen bij een plek met allemaal geisers en warm water bronnen. Het was erg indrukwekkend. Ook omdat op sommige plekken de grond oranje gekleurd was. Dit waren thermofielen, bacterien die goed tegen hoge temperaturen kunnen. Er zijn er zelf een paar bij die temperaturen boven de 100 °C kunnen leven.

Daarna zijn we verder gereden naar Old Faithful Geyser. Deze wordt zo genoemd omdat deze geiser precies om de 93 minuten een straal kokend heet water omhoog spuit. Bij aankomst waren we alleen net te laat en moesten we dus die 93 minuten wachten. Tijd voor een ijsje dus met die mooie weer. Jakob kon het niet laten en moest een large nemen. En large in Amerika is dus extra extra large in Nederlandse termen. Zie de foto maar.

Uiteindelijk spoot de geiser omhoog en voor de gehele 2 minuten die het duurde, was het erg indrukwekkend. Het wachten waard dus. Als laatste stop was de West Thumb Geyser Basin aan de beurd. Dit was eigenlijk een beetje hezelfde als de eerste stop, alleen hebben we hier wel onze eerste, echte wildlife gezien: een wapiti hert, oftewel een ‘elk' in het Amerikaans. Grote beesten, echt waar.

Nu zitten we lekker op de camping bij te komen van de lange reis. En voor het eerst is het echt back to basics (soort van dan). Geen aansluiting voor het water, elektriciteit en toilet en de douche is zo'n halve kilometer lopen. Toch is het het allemaal waard, want we hoorde bij de office dat hier op dit park vier beren zitten. Dus misschien hebben we mazzel en zien we morgen nog een beer. Grrrrrr....

Groetjes van de familie Asjes

Still on the way

Zo, vandaag dag twee van het rijden naar Yellowstone. Morgen nog een dag en dan komen we vrijdag aan. Wel jammer dat we steeds zo lang moeten rijden, rond de 4/5 uur, maar we houden in gedachte dat dit het vervelendste stuk is met de langste afstanden én de beloning is groots.

Vanochtend zijn we eerst nog even naar het plaatsje Winthrop gegaan waar onze camping zo'n 10 minuten rijden vandaan lag. Het leek echt net alsof we terug in de tijd zijn gegaan, naar de tijd van cowboys en indianen. Alle gebouwen zagen er zo leuk uit en alle winkeltjes die er in zaten waren te lief. Waar ons oog meteen op viel was een heel lief gebouwtje met als naam Sheri's Sweet Shoppe. En de familie Asjes kenende, konden wij daar niet voorbij lopen. Toen we daar binnen kwamen, lag er allemaal snoep en chocolade. En het assortiment aan chocolade was echt ongelofelijk. Die man had zo veel verschillende soorten van 'chocolate covered caramel' tot ‘chocolate macademia chunks'. El had mij en haarzelf getrakteerd op een karamelappel, iets waar ze hier in de VS dol op zijn. Dus ik ben benieuwd.

Daarna gingen we buiten op het terras zitten voor een kop koffie. De man van de winkel raadde ons aan om zijn ‘cinnamon buns' te nemen die hij al 19 jaar elke dag bakt. En echt, die dingen waren heerlijk. Ze werden opgewarmd in de oven en daarna werd er nog frosting overheen gedaan. Binnenin zaten ook nog noten en natuurlijk die heerlijke kaneelpasta. Echt om je vingers bij op te vreten.

Toen alles weer achter de kiezen was, zijn we gaan rijden. Rijden, rijden en nog eens rijden. Tussendoor hadden we nog een korte tussenstop bij de Grand Coulee Dam. Gigantisch, wat een ding zeg. Er zijn in totaal drie plekken op de dam waar energie wordt opgewekt en het water wat er doorheen stroomt, is dus al het ‘spill water' wat dus niet gebruikt kan worden. Een immense hoeveelheid water dus. Na boodschappen te hebben gedaan, zijn we toen weer verder gereden in één klap naar Coeur d'Alene waar wij op het Riverwalk RV Park overnachten.

Morgen is het weer een lange reis, maar eerst gaan wij nog even een verfrissende duik nemen in Coeur d'Alene Lake en daarna genieten in de zon van de 30 °C.

Groetjes van de familie Asjes

Op naar de Verenigde Staten

Hoi allemaal,

Vandaag was het vroeg uit de veren, na onze eerste nacht in de camper, om op weg te gaan naar de Verenigde Staten. Nadat we eindelijk Vancouver uit waren (wat een verschrikkelijk doolhof zeg), kwamen we na ongeveer een klein uurtje rijden bij de grens aan. Heel rustig kwamen we bij de balie aan om daarna er direct uitgepikt te worden en doorgestuurd te worden naar de 'vehicle control'. Wat bleek nou: we hadden groente en fruit mee en daar zijn strenge invoerregels voor. Dus wij naar de balie gelopen om al onze gegevens in te vullen met aanvullende vingerafdrukafname en een foto van ons gezicht te laten maken. Echt, die amerikanen zijn echt paranoia. Maar ja, we zijn er in gekomen.

Na een lange rit van 2 uur kwamen we eindelijk aan bij North Cascade National Park wat echt prachtig was. Het hele park bestaan uit allemaal bergen waarbinnen meerdere rivieren lopen en meerdere ‘creeks'. Echt prachtig. Het water had ook een hele heldere blauwe kleur, erg ongewoon. Na een stop bij een waterval die echt wel 100m diep viel, zijn we doorgereden naar Diablo Lake. Om hier te komen, moesten we over een dam heenrijden en die weg was echt heel erg smal. Best wel eng eigenlijk.

Na een stukje gewandeld te hebben op het Diablo Lake Trail, gingen we weer terug naar de camper. Onderweg zijn we ook onze eerste wildlife tegen gekomen: een eekhoorn. Veel te schattig. Toen was het helaas tijd om weer een heel stuk te rijden naar onze camping: Big Twin Lake camping ground bij Winthrop. Onderweg reden we dus door de bergen en je zal het niet geloven, maar er lag gewoon sneeuw. En niet zo'n klein beetje ook, maar hele blokken met sneeuw. Echt te grappig om te zien in juli. Na een tijdje kwamen we bij Winthrop, een echt ouderwets mijnstadje. Alsof we 200 jaar terug in de tijd zijn gegaan. De camping is echt hilarisch met een super klein kantoortje en 1 douche en 3 wc's.

De foto's van de camper zal ik ook meteen online zetten, zodat jullie kunnen zien waar wij ons vier weken in begeven. Het is in ieder geval weer mooi weer, dus we gaan lekker genieten van onze avond hier.

Groetjes van de familie Asjes

Camper ophalen

Hèhè, eindelijk, na heel wat gestuntel, staan we met onze camper op onze eerste camping in Vancouver. Vanochtend begon de dag goed. Na een vreemde nacht met veel wakker worden was het eerst tijd voor een echt Canadees/Amerikaans ontbijt bij de IHOP naast ons hotel. Echt hilarisch wat je daar wel niet allemaal voor ontbijt krijgt. We hadden allemaal gekozen voor een combinatie ontbijt met eieren, bacon en worstjes met daarbij iets zoets. Monique had bijvoorbeeld French Toast met aarbeien en slagroom, Corwin een crêpes en ik american pancakes met blueberry sauce en slagroom. Echt veel te lekker, maar ook echt veel te veel voor een ontbijt.

Daarna werden wij met de taxi naar Cruise Canada waar wij onze camper gingen ophalen. Mazzeltje: het is een nieuwe camper waarvan wij het derde gezin zijn die er in zit. Degene voor ons hadden maar een kleine afstand gereden, dus de kilometerteller staat ook nog 'maar' op 13.000 km. Toen was het tijd om te gaan tanken en boodschappen te gaan doen. Vanaf hier begon het gestuntel. Jakob moest eerst nog wennen aan zo'n grote bus die ook nog eens een automaat is. Erg lastig als je een schakelauto gewend bent. Daarnaast zijn de verkeersregels hier wat anders, zoals rechts inhalen, waardoor dat ook nogal voor wat onduidelijkheden zorgde. Maar goed, uiteindelijk, zijn we dan toch bij de supermarkt gekomen.

En dat was echt... GIGANTISCH! Niet te geloven hoeveel spullen ze daar wel niet verkopen. En niet in normale porties, nee, alles moet meteen in megaverpakkingen verkocht worden. Dus voor ons Nederlanders was het goed zoeken naar de kleinste verpakkingen die ruim voldoende zijn voor 4 weken. Na het inladen van de camper gingen wij op pad naar onze camping en dit was echt het aller vervelendste stukje wat ik ooit heb gereden. De kaart die we hadden gekregen was ongelofelijk onduidelijk, dus we zijn wel vier keer verkeerd gereden. En probeer maar eens te keren met zo'n grote wagen. Maar gelukkig, we zijn er.

Nu zijn we lekker aan het genieten van het mooie weer, want hier is het 25 °C met zon. Van het zwembad en het zonnedek is ook al gebruik gemaakt, dus deze dag kan niet meer stuk. Morgen komen de foto's van de camper online, maar nu gaan we eerst even lekker bijkomen.

Groetjes van de Familie Asjes

Aankomst in Vancouver

Hoi allemaal,

Nou, we zijn veilig aangekomen hoor ;). Vanmiddag vertrok ons vliegtuig, nou ja, vanochtend voor ons gevoel dan, want ondertussen is het naar jullie idee al gisteren, op tijd vanaf Schiphol, 12.30. Na een reis van 9 1/2 uur kwamen wij hier aan om 13.15. Nogal een shock, omdat het naar jouw idee 10 uur 's avonds is. Dus vandaag bestond vooral uit wakker blijven.

Na aankomst zijn we naar ons hotel gegaan en vandaar uit richting het centrum van Vancouver met de trein. Hier hebben we eigenlijk vooral rondgeslenterd op zoek naar iets te eten. Via China Town kwamen we uiteindelijk terecht bij Vera's Burger Shack met een paar verdomd goede burgers.

Vancouver viel helaas alleen een beetje tegen. Aan de ene kant kwam dit doordat we niet verder zijn gekomen dan China Town en de rest dus gemist hebben en aan de andere kant door de enorme hoeveelheid zwervers die er rondslenterde. Er kwamen zelf straathoeken voor met hele gangs van zwervers die allemaal vroegen: 'Spare some change? Change? Spare some change?'

Nu is het tijd om te gaan slapen. Het is hier nu half 8 en in Nederland ondertussen dus 04.30. We zijn dus ondertussen al bijna 23 uur op, dus het wordt wel eens tijd. Morgen gaan we de camper ophalen en daarna zal ik meteen even wat foto's posten.

Welterusten allemaal!

Groetjes van de familie Asjes

Welkom op ons Reislog!

Hallo en welkom op het reislog van de Familie Asjes

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis naar Canada en Amerika. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waarwij ons bevinden en waar wijben geweest! Meer informatie over ons en de reis die we gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voorde mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Onder links staat de link naar de site met het gehele overzicht van onze reis, gemaakt door Jakob. Hier kunnen jullie precies zien wat we waar allemaal gaan beleven. De moeite waard!

Wij zienje graag terug oponze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Bereid jullie alvast voor op geweldig overzicht van een indrukwekkende reis!

Groetjes,

De Familie Asjes